"Συμβουλές για Καλύτερες Φωτογραφίες 4: Ποτέ μην τραβάτε μόνο μία φωτογραφία"

"Συμβουλές για Καλύτερες Φωτογραφίες 4: Ποτέ μην τραβάτε μόνο μία φωτογραφία"

Αυτό είναι το τέταρτο άρθρο της σειράς "Συμβουλές για Καλύτερες Φωτογραφίες". 

Το πρώτο με τίτλο: Συμβουλές για Καλύτερες Φωτογραφίες 1: Keep it minimal (Η απλότητα στην φωτογραφία) 

μπορείτε να το διαβάσετε πατώντας  εδώ.

Το δεύτερο με τίτλο: "Συμβουλές για Καλύτερες Φωτογραφίες 2: Ο Κανόνας Των Τρίτων"
μπορείτε να το διαβάσετε πατώντας εδώ

Το τρίτο με τίτλο: "Συμβουλές για Καλύτερες Φωτογραφίες 3: Ο Ίσιος Ορίζοντας"
 μπορείτε να το διαβάσετε πατώντας εδώ
 

Ποτέ μην τραβάτε μόνο μία φωτογραφία

Κλασικό λάθος που κάνουν όλοι όσοι ξεκινούν,είναι ότι όταν βρίσκουν ένα θέμα προς φωτογράφιση, αρκούνται στο να το τραβήξουν μία, άντε το πολύ δύο φωτογραφίες και μετά να προχωρήσουν σε κάτι άλλο. Μέγα λάθος, κάτι το οποίο εγώ άργησα να συνειδητοποιήσω. Θεωρούσα ότι ένας φωτογράφος ξέρει ακριβώς τι θέλει από ένα θέμα και ότι έχει την σύνθεση έτοιμη στο μυαλό του. Νόμιζα με λίγα λόγια ότι οι καλοί - διάσημοι φωτογράφοι, βλέπουν κάτι και απλά σηκώνουν την μηχανή, τραβούν και ένα αριστούργημα γεννιέται. Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική. Όλοι οι φωτογράφοι όταν τους δίνεται η δυνατότητα κάθονται και εξαντλούν όλες τις πιθανές γωνίες λήψης, όλες τις δυνατές συνθέσεις που πιθανών μπορούν να φτιάξουν, μέχρι να καταλήξουν στην καλύτερη.

Σας παραθέτω μία διάσημη φωτογραφία της Diane Arbus απο το μακρινό 1962.

"Grenade Kid" by Diane Arbus 1962

Η φωτογραφία αυτή έχει μία μυρωδιά από δρόμο και θα μπορούσε να είναι και αυθόρμητη. Στην πραγματικότητα η συγκεκριμένη φωτογραφία βγήκε με την συγκατάθεση του παιδιού και είναι η καλύτερη από μία σειρά φωτογραφιών που τράβηξε με το συγκεκριμένο θέμα. Παρακάτω σας παραθέτω το λεγόμενο contact sheet (ζητώ συγνώμη που δεν γνωρίζω πως ονομάζεται στα Ελληνικά).

Γίνεται σαφές ότι πριν καταλήξει η φωτογράφος τράβηξε πολλές παραλλαγές του ίδιου θέματος αλλάζοντας την σύνθεση, την έκφραση του παιδιού κτλ.

Πάμε να δούμε ένα άλλο παράδειγμα, αυτή τη φορά από τον Henri Cartier-Bresson.

“Children Playing in Ruins” by Henri Cartier-Bresson 1933 Seville

Αντίστοιχα και εδώ ο φωτογράφος τράβηξε αρκετές φωτογραφίες μέχρι να καταλήξει, παίζοντας τόσο με την θέση των παιδιών αλλά και με οριζόντιο και κάθετο κάδρο.

Γράφοντας σε μία μηχανή αναζήτησης την φράση "contact sheets" θα βρείτε πάμπολλα παραδείγματα και ανάμεσα τους κάποιες διάσημες φωτογραφίες-εικόνες που έμειναν στην ιστορία.

Οπότε αυτό που πρέπει να έχουμε όλοι στο μυαλό μας, είναι ότι όταν μας δίνεται η δυνατότητα να δουλέψουμε με το θέμα μας, πρέπει να επιμένουμε και να τραβάμε αρκετές παραλλαγές αυτού, μέχρι να καταλήξουμε στο αποτέλεσμα που εμείς θεωρούμε ιδανικό. Ακόμα και σίγουροι να είμαστε ότι ξέρουμε τι θέλουμε, δύο - τρία κλικς παραπάνω βοηθάνε, προκειμένου να είμαστε 100% καλυμμένοι στο ότι κάτι δεν θα είναι κουνημένο ή ανεστίαστο κτλ. Πραγματικά το να βάλεις στον υπολογιστή μία φωτογραφία που θεωρείς ότι είναι καλή, μόνο και μόνο για να ανακαλύψεις ότι είναι κουνημένη - τα μάτια του "θέματος" είναι κλειστά κτλ, είναι απαίσια αίσθηση.